Driemonders en hun godsdienst

November 2020

Een klein klokje klonk op zondagmorgen als je slaperig aan je late ontbijt zat. Het was de oproep tot kerkgang in het Kerkwijkgebouw aan de burgemeester Kasteleinstraat. Dat klokje zwijgt al 16 jaar en hangt weer in de grote kerk in Weesp en daarmee was het gedaan met de laatste uiting van openbare godsdienstbeleving in Driemond. 

Hoe werd daarvoor geloof beleden in Driemond-Weesperkarspel? Voor de Reformatie (midden 16e eeuw) was iedereen Rooms Katholiek. De bewoners kerkten in de omliggende plaatsen, vooral in Weesp. Toen de grote kerk daar overging in Protestantse handen en openbare godsdienstbeleving voor katholieken niet meer was toegestaan, bezochten de mensen die katholiek gebleven waren, schuilkerken. Dit waren vaak tot kerkruimte omgebouwde woningen of bedrijfspanden, vanaf de openbare weg niet herkenbaar als kerk. De eerste schuilkerk stond aan de Achtergracht en later werd een brandewijnstokerij aan de Herengracht als kerk ingericht. Vanaf het midden van de 19e eeuw mochten Katholieken weer in de openbaarheid treden en werd eind van die eeuw op dezelfde plek de Sint Laurentiuskerk gebouwd. Inmiddels heeft die een andere bestemming gekregen en gaat men naar de voormalige Apostolische Kerk.

De mensen die Protestant geworden waren, hielden en houden hun diensten in de Grote Kerk. Eind 19e eeuw ontstaat er scheuring en gaat een deel van de gelovigen op in de Gereformeerde Kerk. Aanvankelijk hadden zij een klein gebouw aan de Hoogstraat, maar in 1929 werd er een eigen kerk aan dezelfde straat gebouwd. Deze brandde helaas in 1968 af. 

Op het grondgebied van Weesperkarspel; te weten in Ankeveen, Hollands End, kregen de Gereformeerden ook een klein kerkje. Tot dan moesten de gelovigen anderhalf uur lopen naar Nederhorst den Berg. 

 In 1962 wordt in Driemond het Kerkwijkgebouw gebouwd. Eindelijk kon men in het dorp naar de kerk. Het was Protestants maar later konden ook de katholieken er gebruik van maken. Verder waren er allerlei activiteiten; van zondagschool tot toneelvereniging. In het Gein verrees door toedoen van twee boeren een kleine zondagschool die eveneens gebruikt werd door christelijke jongelingsverenigingen. Ook in de kantine van de Sluisfabriek  kon men terecht voor godsdienst beoefening.

Tjark Keijzer