DE STRATEN

oktober 2019

Met enige regelmaat komen er nieuwe bewoners in Driemond. Er wordt een wijkje bijgebouwd; mensen overlijden en hun woning komt vrij; Door baan of beter wonen verhuist men. Ruim 17 jaar geleden kwamen wij hier wonen op zoek naar rust, ruimte en een tuin. Dat hebben we gekregen en als extra veel aardige dorpsgenoten. Ik zie ons niet snel weggaan! Als nieuwkomer ken je (bijna) niemand en moet je je ook vertrouwd maken met de plattegrond van het dorp. Je kent vaak alleen  de naam van je eigen straat. Vooral voor onze nieuwe dorpsgenoten, maar ook voor de andere, wil ik een historische rondleiding door de straten geven.

Al snel zie je dat het water – Smalweesp en Gaasp – het dorp in twee stukken snijdt. Je komt het dorp binnen vanaf de Provinciale weg. Hierlangs staat al enige bebouwing. De naam spreekt voor zich: het is een N- weg van de provincie. Sla je af, Driemond in, dan ben je op het Zandpad. Let wel, officieel: Zandpad-Driemond! Dit omdat bij de annexatie bleek dat Amsterdam al een Zandpad had (parallel aan de P.C Hooftstraat). Het gedeelte van de Provinciale Weg, grofweg vanaf Diemen tot aan de huidige weg van die naam, heette oorspronkelijk ook Zandpad en is in het begin van de 17e eeuw aangelegd door Amsterdam en Weesp samen. 

Na zo’n 100 meter kun je rechtsaf de Burgemeester Bletztstraat in. Deze straat is met woningen in 1923 aangelegd door onze eigen woningbouwvereniging: De Goede Woning, inmiddels opgegaan in Eigen Haard. De toenmalige burgemeester van de in 1966 opgeheven gemeente Weesperkarspel waartoe ook Driemond behoorde, gaf zijn naam aan deze straat. Meteen links heb je de J. Kruiswijkhof; een nieuwbouwcomplex op de plek waar vroeger de fabriek van Otten stond. J. Kruiswijk heeft m.n. als voorzitter van de Dorpsraad veel voor Driemond gedaan, vooral in de eerste jaren na de annexatie.

Loop je de Burg. Bletzstraat door en houd je aan het eind rechts aan, kom je in de Burg. Mulstraat. Mul was een boer die via allerlei functies het gebracht heeft tot burgemeester. Net voor de brug heb je rechts het Sluispad langs de sluis.

Over de brug gaan we het andere deel van het dorp in met direct links de Lange Stammerdijk. Deze loopt, 4,5 km lang, langs de Gaasp tot in Diemen. In de Middeleeuwen lag hier al een dijk. Als je richting Weesp gaat, het Amsterdamrijnkanaal en de Weesperhaven oversteekt, kom je op de Korte Stammerdijk. Voor al het graafwerk, begonnen in de 19e eeuw, liepen de beide dijken in elkaar over. 

Vanaf begin jaren 60 is men het land beneden de dijk gaan bebouwen.  Eerst werd er een vijftal straten aangelegd: de Rijn-, de Merwede-, de Gein-, de Vecht- en de Gaaspstraat. Na 1966 deed zich hetzelfde probleem voor als met het Zandpad: Amsterdam had al een rivierenbuurt. In volgorde werden de straten omgedoopt in Winter-, Lente-, Zomer- en Herfststraat. De laatste straat kreeg de naam van de laatste burgemeester van Weesperkarspel: de Burgemeester Kasteleinstraat. De korte weg met de scholen, tussen de brug en het plein van de Burg. Kasteleinstraat, heet Jaargetijden

In de 70er jaren werd het Zonnehof gebouwd en wat later kwam  het complex Seizoenenhof gereed. Intussen was men de leegstaande vogelzaad fabriek van Sluis gaan slopen en werd er op het leeggekomen terrein een paar straten met koopwoningen aangelegd. Deze kregen, met enig historisch besef, de namen van kippenrassen, te weten: Welsumer-, Wyandotte-, Barnevelder- en  Leghornstraat. In de volksmond de Kippenbuurt genoemd. Een zijweg van de Lange Stammerdijk is de Stammerlandweg die leidt naar de twee volkstuincomplexen. Aan deze weg werd 8 jaar geleden ons mooie sport- en dorpshuiscomplex: de MatchZo gebouwd. De nieuwste uitbreiding was de Kern en zo’n 3 jaar geleden het Maanhof; een straat waar mensen op een gekocht kavel een woning naar eigen inzicht konden bouwen met als beperking: puntdak en veel hout op de gevel. Voorwaar een aanwinst.  Hopelijk blijft het hierbij!

Tjark Keijzer