Gemeentesecretaris Gerard Delfos

September 2023

mijn vader vervulde de plaats van gemeentesecretaris, een woord dat wij moeilijk konden uitspreken. Zozeer waren wij destijds van zijn hoge positie en onmisbaarheid doordrongen, dat, toen hij een keer met verkoudheid in bed lag, wij verbaasd waren het verkeer op straat gewoon te zien doorgaan.”

Zo beschrijft Godfried Bomans het ambt van zijn vader in zijn boek “Pieter Bas”.

Wat doet zo’n ambtenaar? Niet iedereen zal dat precies weten. Eigenlijk is hij of zij de spil in de gemeente. Als hoofd van alle ambtenaren en als contact met B&W en de Raad. Sinds de jaren 90 deelt hij taken met de griffier. Een heel belangrijke functie in het reilen en zeilen van een gemeente, zult u begrijpen.

Tot 1966 – de annexatie door Amsterdam – was Weesperkarspel een onafhankelijke gemeente, klein aan inwonertal (5000 op het hoogtepunt) maar groot van oppervlak. Ook kleine gemeenten waren volledig voorzien van B&W, een gemeenteraad en ambtenaren, met aan hun hoofd de gemeentesecretaris.

30 jaar lang: van 1930 tot 1960 was dat dezelfde man: Gerardus Delfos (foto). Niet zo onmisbaar als de vader bij Bomans, maar met 30 jaar ervaring en een beminnelijk, standvastig karakter wellicht een steun en toeverlaat in die gemeente. Weinig is er bekend over zijn werkzaam leven, toch zijn er een paar markante momenten bekend die aangeven hoezeer hij gewaardeerd werd. Zo ontvangt hij in 1936 een penning van het Nationaal Crisis Comité als dank voor zijn medewerking. Dit comité werd in 1931 in het leven geroepen om de slachtoffers van de economische crisis bij te staan. Door middel van collectes en acties zamelde men geld in en verlichtte daarmee de noden van kleine zelfstandigen, werkelozen en tewerkgestelden in de werkverschaffing. In 1936 kwam er te weinig geld binnen en is het comité opgeheven. Delfos heeft zich dus ingezet voor die getroffen mensen.

Bij zijn afscheid in 1960 mocht hij de gouden penning (foto) van de gemeente Weesperkarspel ontvangen. Een eer, die volgens zijn achterkleinzoon Michiel, slechts een keer eerder was uitgereikt aan een van de burgemeesters. Dit lijkt me voldoende te zeggen over de waardering die men voor hem had. Net als ambtenaren had hij bij zijn 25 jarig ambtsjubileum al een penning van de gemeente gehad. Als geschenk hoorde hier nog en bord en beker van Weesperkarspel bij.

Geboren in Leiderdorp, bracht hij het grootste deel van zijn werkzame leven door in Weesp en liep van zijn woning naar het gemeentehuis aan de Hoogstraat. Hij diende onder wel 4 burgemeesters: Bletz, Bins, Mul en Kastelein. Daar kon hij, zoals iemand eens zei over het werk van een gemeentesecretaris: ‘Bulderen op de secretarie, mocht hij spreken in B&W en moest hij zwijgen in de Raad’.

Gerard Delfos is in 1971 op 81 jarige leeftijd overleden. Bijna een jaar daarvoor is zijn achterkleinzoon Michiel Delfos geboren, die nu nog in Weesp woont. Bij zijn geboorte schreef zijn overgrootvader hem een brief waarin hij de nieuwe wereldburger welkom heette en hem de gave van het hoofd en het hart toewenste en vooral dat laatste. Dit tekent de man die Gerard Delfos geweest is.